আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিঙ হৈ আছা (Assamese Jokes Series)

||আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিঙ হৈ আছা||

মৰমৰ অকণ অকণিহঁত,

[হৃতিক ৰৌশন খুৰাই ভেলাঘৰ ৰখাৰ কামত আৰ্জেন্টলি টিম্বকটুলৈ যাবলগীয়া হোৱাত মোক মাঘ বিহুত তোমালোকক চিঠি লিখাৰ কামত মকৰল কৰি থৈ গ’ল... হিক!]

ম‍ইনাহঁত,
তোমালোকে ইতিহাসৰ পাত লুটিয়াওঁতে কেইবাগৰাকী বীৰাংগনাৰ কাহিনী পঢ়িছা চাগে, আৰু তাৰ পৰা অনুপ্ৰেৰণাও লাভ কৰিছা| আজি তোমালোকক তেনে এগৰাকী ইতিহাসৰ পাতত নথকা পাৱাৰপেকড নাৰীৰ কথা ক’ম| শ্বৰ্টকৈ ক’ম... দীঘলকৈ লিখিবলৈ মোৰ ধৈৰ্য নাই.... হিক!

এই কথা তেতিয়াৰে যেতিয়া মোৰ "চোলজাৰ চোলজাৰ, মিথি বাতেঁ বোল কৰ..." চিনেমাখন ৰিলিজ হোৱা নাছিল| অসমৰ মৰিছাছ নামৰ গাওঁ এখনত এগৰাকী পাহুৱাল ঘৈণী আৰু এজন মেমেৰা গিৰিয়েক বাস কৰিছিল| (এতিয়া নুসুধিবা "বাস" কেনেকৈ কৰে| কাৰণ ম‍ই আজিলৈকে বাস কৰি পোৱা নাই, সদায় গাড়ীতেই ঘূৰোঁ তো... বাস কৰিবলৈ হ’লে উজানবজাৰৰ বাস ষ্টপেজৰ ৰৈ কাছাৰীলৈকে ১৭ নং বাস ধৰিব পৰা যায়)|

মাঘ বিহুৰ সময়ৰ কথা| এদিন মেমেৰা গিৰিয়েকে বিহু অলপ খাই আহি সন্ধ্য়া চোতালত বিহু ডেন্সাই আছিল| পাহুৱাল ঘৈণীয়েকে ওলাই সুধিলে, "ঐ মৰিব নজনা| বিহু বুলিয়েই গেলাসোপা খাই আহিব লাগে বুলি ক’ৰবাত লিখা আছে নেকি?"
মেমেৰাই উত্তৰ দিলে: "খাই আহিব নালাগে বুলি ক’ৰবাত লিখা আছে নেকি হাঁ?"
"চুঙা চাই সোপা দিলোঁ" বুলি ভাবি আনন্দতে মেমেৰাই খুব নাচিবলৈ ধৰিলে| লাজে অপমানে জৰ্জৰিত হৈ সেই পাহুৱাল মানুহজনীয়ে মাঘবিহুলৈ বুলি আনি থোৱা আটাইকেইটা কাঠ-আলু, মিঠা-আলু খাই ডায়বেটিছ হৈ ঢুকাই থাকিল|
কালক্ৰমত সেইজনী পাহুৱালনীয়েই অসমৰ আন এখন ঠাইত জন্ম হৈ মেমেৰাক মাৰিবলৈ জিম জ‍ইন কৰি কেইবাটাও ডামবেলক সদগতি প্ৰদান কৰে|

ম‍ই তোমালোকক নকওঁ তাইৰ নাম কি আছিল; তোমালোকে মোক তেওঁৰ নামটো পোষ্টকাৰ্ডত লিখি পঠাবা দেই... হিক!
আজিলৈ এৰোঁ| জল-যোগৰ সময় হৈছে, যোগ কৰি আহোঁগৈ|

ইতি
তোমালোকৰ মৰমৰ
ববী দেউল বৰদেউতা

আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিং হৈ আছা (Assamese Joke Series)

॥ আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিং হৈ আছা ॥

মৰমৰ মইনাহঁত
তোমালোকে গাজাৰীৰ ৰাজকুমাৰ কাম সন্যাসী চচাৰ নাম শুনিছানে। নাই শুনা যদি ভাল কথা, কিছুমান কথা নুশুনিলেই মংগল। তথাপিও, আজি মই তোমালোক সেইজন মহাপুৰুষৰ জীৱনৰ বিষয়ে কবলৈ ওলাওছো, কিদৰে তেও গাজাৰীৰ প্ৰেম আৰু সম্প্ৰীতিৰ (বিশেষকৈ প্ৰেমৰ) বাণী প্ৰচাৰ কৰিছিল।

গাজাৰীৰ ৰাজবংশত অতীতৰ এক মাহেন্দ্ৰক্ষণত ৰাজকুমাৰ চচাৰ জন্ম হৈছিল, তেও সৰুৰে পৰা অতি লাহ বিলাহৰ মাজত ডাঙৰ হৈছিল, তেও কেতিয়াও ডেডবডী বা বেমাৰী মানুহ দেখা নাছিল।তেও এনিটাইম আঠুৰ মুৰত পৰা হাফপেণ্ট আৰু ফটা গেঞ্জী পিন্ধিছিল কাৰণে তেওক মানুহে খঙতে “চেমি নেকেড ফকীৰ’ বুলি কৈছিল। তেওৰ সৰুৰে পৰা মতিগতি বৰ ভাল নাছিল আৰু সুন্দৰী নাৰী কন্যা-কুমাৰী দেখিলেই ফুটুংকৈ প্ৰেমত পৰি গৈছিল। এইদৰে প্ৰায় ৪৫৭ গৰাকী প্ৰেমিকাৰ লগত হলিগলি কৰাৰ অন্তত তেও তাৰে এগৰাকীৰ লগত বিবাহ পাশত আৱদ্ধ হয়।পিছে কথাতেকয় নহয় – বাচোতে বাচোতে গেলা বৰালি... বাকী জানাই নহয়।

চচানী অলপ, অলপ নহয় ভালেখিনিয়েই আৰু, ডাকুনী টাইপৰ মানুহ আছিল। মানে চচাক এনিটাইম নগুৰ নাগতি কৰি থাকিছিল- গতিকে চচাই বিয়াৰ তিনিমাহ মানৰ পাছৰে পৰা, ডাকুনীৰ পৰা ‘কাটি’ খোৱাৰ চান্স বিছাৰি আছিল।
এদিন চচাই ৰাজপ্ৰসাদৰ বাৰাণ্ডাত বহি বাটৰ ধুনীয়া ছোৱালীবোৰ জুপি জুপি চাই থাকোতে – এটা ডেডবডী আৰু এজন ৰুগীয়া মানুহ দেখা পালে। লগে লগে চচাৰ মগজুলৈ এটা বাম্পাৰ অৰিজিনেল আইডিয়া আহিল। তেও চচানীক ক’লে- “মই আৰু এই মানুহৰ ৰোগ, শোক, জৰা, মৃত্যু সহ্য কৰিব নোৱাৰিছো, গতিকে ইয়াৰ সমাধান বিছাৰি মই ধ্যান কৰিবলৈ যাও”। আৰু চচানীক হা না একো কবলৈ সুযোগ নিদিয়েকে চচা দৌৰ মাৰি মানুহ ভীৰৰ মাজত হেৰাই গ’ল।
তাৰ পাছৰ ২০ বছৰ চচাই ক’ত আছিল, কি কৰি আছিল সেই বিষয়ে ইতিহাস নিমাত। তথাপিও তেওৰ ধ্যানৰ ফলাফললৈ চাই কিছু অনুমান কৰিব পৰা যায়। চচাৰ মতে – তেও হেনো এই বিশ বছৰ কঠোৰ ধ্যান কৰি কটায়। তেওৰ ধ্যান দেখি ভয় খাই দেৱৰাজ ইন্দ্ৰই হেনো তেওৰ ওচৰলৈ ননষ্টপ ৰম্ভা, মেনকা, উৰ্বশী চাপ্লাই কৰিবলে লয়। অনিচ্ছাস্বত্তেই তেওলোকৰ নাচ-গান চচাই উপভোগ কৰিব লগাত পৰে যদিও, এদিন মৰ আঁউসীৰ ৰাতি, ঔ-টেঙা গছ এজোপাৰ তলত ফেঁচাৰ চিঞৰ শুনি শুনি চচাই পৰমজ্ঞান লাভ কৰে। তেওৰ সেই পৰমজ্ঞানৰ কেইটামান চেম্পল তলত দিয়া হ’ল: -

১। মানুহ মৰিবই, তাৰ অন্যথা নাই (লা মাইলা, মেৰেক’ ত’ পতাইছ নেই থা)
২। বেমাৰ হোৱাও প্ৰকৃতিৰ নিয়ম, বেমাৰ হ’লে ডাক্তৰৰ ওচৰলে যাব লাগে (য়ে চহী হেঁ ৱীৰু)
৩। তালিকৰ দৰে বৃদ্ধসকল, যাৰ আয়ুসত আৰু বেছি দিন নাই, তেওলোকে ধৰ্ম-কৰ্ম, শাস্ত্ৰ পাঠ আদি কৰি সময় নষ্ট কৰিব নেলাগে। বৰঞ্চ জীৱনৰ বাকী থকা দিন কেইটা ‘ফুলটু মস্তি’ কৰি কটাবৰ সাধনা কৰিব লাগে।(বলেত' – “দেখ লে..আখোঁ মেঁ আখেঁ ডাল..চিখলে”, এইচা মাফিক না?)
৪। হিংসা বৰ বেয়া বস্তু। ঘৰত বহি হিংসা কৰি, মুখৰ খজুৱতি মাৰি কাকো একো অপকাৰ কৰিব নোৱাৰি।দৰকাৰ হ’লে ডুবাই ভাইক চুপাৰী দি সেই শত্ৰুবিলাকক চাফা দি দিব লাগে।(থুক্ক’ তাল্লি)
৫। মাছ মাংস খোৱা পাপ। সেইকাৰণে সেই পাপ খণ্ডন কৰিলে আমিষ ভোজনৰ লগত সদায় ভাষ্কোদামুঁৰ দিব্যবস্তুকণ পান কৰিব লাগে।(কিধৰ? কিধৰ হেঁ..জল্দি মংগাও..)
৫। মানুহ মৰিলে ভুত হয়।(মা কচম, ঔৰ কুছ ভী ব’লেগা না, আপুন তেৰা চুপাৰী দে দেগা)

মইনাহঁত,
এইজন মহাপুৰুষে দেখুৱা পথেৰে বাট বুলিলে তোমালোকৰ জীৱনো কাল অমানিশাৰ চন্দ্ৰটোৰ দৰে উজলি উঠিব। গতিকে সময় থাকোতেই, গাজাৰী এৰি তোমালোকে “কনফেচন অৱ LOVE/ হহুৱাই হহুৱাই মাৰি পেলাম তোমাক/ fecbuk4evryfone/ গুপুত বিয়নি মেল” আদি গোটত যোগদান কৰা।

মৰমেৰে তোমালোকৰ
হৃত্ত্বিক ৰৌছন খুড়া

[~ Abhijit Kalita]

আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিং হৈ আছা (Assamese Joke Series)

॥ আশাকৰোঁ তোমালোক ফিটিং হৈ আছা॥

মৰমৰ অকণ অকণিহঁত

তোমালোকে নোৱা (Noah) ৰ সাধুটি শুনিছানে? সেইযে পৃথিৱীত প্ৰলয় আহিল, আৰু ভগৱানে নোৱাক এখন নাও সাজিবলে হুকুম দিলে। সেই নাৱত নোৱাই সকলো প্ৰাণী আৰু গছৰ গুটি লৈ ৪০ দিন উটি ভাঁহি ফুৰিলে, তাৰ পাছত পানী শুকুৱাত সেইবোৰেৰে সৃষ্টিখন ৰক্ষা কৰিলে।
নিশ্চয় শুনিছা। কিন্তু তোমালোকে জানিবলে পালে সুখী হবা যে, এজন গাজাৰীৰ বাবেই পৃথিৱীখন তেনে এটা ধ্বংসৰ মুখৰ পৰা বাছিল, মাত্ৰ কেইদিন মান আগতে।

পৃথিৱীত পাপ বেছি হৈ, তেনেই ধপাত হোৱাৰ গতি দেখি ভগৱানে আকৌ এবাৰ এনেদৰে পৃথিৱীখন ধ্বংস কৰিবলে মন মেলিলে, মানে প্ৰলয় আনিব খুজিলে, যত পাপীবোৰ পানীত ডুবি মৰিব আৰু এজন ভাল মানুহে সকলো বস্তুৰে সঁচ ৰাখি থব। পিছে নোৱা তো কেতিয়াবাই মৰি ভূত হ’ল, হাড়ত বন গজিল, গতিকে তেও বহুত ভাৱি গুনি আমাৰ মাজৰে গাজাৰী চিৰিমান চিখৰক সেই কামটো দিবলে সিদ্ধান্ত কৰিলে।

সেইমতেই এদিন ভগৱানে চিখৰক সোঁশৰীৰে লগ কৰি আদেশ কৰিলে, - "বোপাই, তই নাও এখন সাজ যেনেতেনে, আৰু প্ৰাণীবোৰো গোটা, - ছমাহ সময় দিলো তোক।"
পিছে চিখৰে সেই সময়ত গাজাৰীৰ জুক পঢ়ি হাঁহি আছিল বাবে কথাটো তাৰ বৰ ভালকে কাণত নোসোমাল, আৰু কেইদিন মানৰ পাছত পাহৰি থাকিল।
তিনিমাহ পাৰ হ’ল, ভগৱানে ফোন কৰি খবৰ ল’লে- কাম কিমান আগবাঢ়িছে। তেতিয়াহে চিখৰৰ মনত পৰিল, আৰু ক'লে
- "এইকেইদিন মানে বিৰাটেই বিজি বুইছে, কামৰ পৰা মুৰ ডাঙিবই পৰা নাই। চিন্তা নকৰিব- মই গাত ল’লো যেতিয়া কাম হৈ যাব।"
চাৰিমাহ- ‘অ’ চাৰ, কাঠ পাবলে নাই নহয় ইয়াত আজিকালি। আৰু যিকিখন বি ক্লাছ তক্তা পাইছো, কেবি ৭০০ টকাকে লাগে। তথাপিও চিন্তা নকৰিব, মই চেনেল এটা লগাইছো, মানুহ এটাই দুই নম্বৰী কাঠ দিম বুলি কৈছে, ৫০০ টকা মানকেই পাই যাম।‘
চাৰে চাৰি মাহ:- ‘বৰ ডাঙৰ কথা হ’ল নহয় চাৰ, গোটেই কাঠ খিনি ফৰেষ্টে ধৰিলে, এতিয়া কি কৰো মই ভাবিৱেই পোৱা নাই। ‘
পাঁচ মাহ:- ‘চিখৰৰ ফোন দুসপ্তাহ ধৰি চুইচ অফ।‘
পাঁচ মাহ ২০ দিন:- ‘নকব আৰু চাৰ, আগৰ ফোনটো মোৰ হেৰালে নহয়, আপোনাৰ নম্বৰটোও পাহৰিলো, আপুনি ফোন কৰি বৰ ভাল কৰিলে। হেৰি নহয়, কামটোটো ডাঙৰ, বহুত খৰছা পৰিব- অলপ এডভান্স কিবা দিব পৰা যাব নেকি? আপুনি চিন্তা নকৰিব, নাও হৈ যাব টাইমত।‘
পাঁচ মাহ ২২ দিন:- ‘ভাল খবৰ চাৰ, একদম সস্তাত কাঠ পাইছো, ভাল কাঠ। লোডিং হৈ আছে ট্ৰাকত। মোৰ মিস্ত্ৰী ৰেডী, কাঠ আহি পালেই ধাম ধুম কাম লাগি যাম। ইফালে আপোনাৰ কথা মতে মনিপুৰীয়া গৰু এহালো কিনিলো, এতিয়া বাকী জীৱজন্তু কেইটা গোটালেই হৈ গ’ল।‘
পাঁচ মাহ ২৮ দিন:- ‘চাৰ বৰ ডাঙৰ ঘটনা হ’ল নহয়। ট্ৰাকখন এক্সিডেণ্ট হ’ল, এতিয়া কাঠখিনি পুলিচে ধৰি থৈছে। মই গৈ আছো, কেনেবাকে মেনেজ কৰি উলিয়াই আনিম।আপুনি চিন্তা নকৰিব‘
ছমাহ পুৰা হোৱাৰ দিনা আগৰ প্ৰগ্ৰেম মতেই, আকাশ ডাৱৰীয়া হৈ আহিল, কলহৰ কাণে বৰষিবলে লাগিল। ভগৱানে কিবা অলপ সন্দেহ কৰি এইবাৰ নিজেই আহিল।
চিখৰ ফস্তি মাৰি শুই আছে।

- ‘কি হ’ল? নাও ক’ত- আৰু জীৱ জন্তু? গছ-গছনি? হোৱাট ইজ দিছ?’
- ‘চাৰ, কি কম আৰু আপোনাক, কালিৰ পৰাই মানুহজনীৰ গাটো বেয়া, গোটেই ঘৰৰ কাম কাজ কৰিব লগা হৈছে, একদম সময়েই পোৱা নাই।‘

ভগৱানে কিবা অলপ চিন্তা কৰিলে, আৰু অলপ পাছতে আকাশ মুকলি হৈ আহিল, বৰষুণো এৰিলে।
চিখৰে সুধিলে- কি হ’ল চাৰ, প্ৰলয় কেনচেল নেকি?
- অ’ কেনচেল, প্ৰলয়েৰে পৃথিৱীৰ পাপৰ বোজা কমোৱা আইডিয়াটোৱেই কেনচেল। তঁহতবোৰ জীয়াই থাকিও মৰা, তহতক মাৰি কি লাভ?
এইদৰেই চিখৰৰ বুদ্ধিমত্তাৰ বাবে পৃথিৱী ধ্বংসৰ পৰা বাছি গ’ল।

মৰমেৰে তোমালোকৰ
হৃত্ত্বিক ৰৌছন খুড়া

~ Abhijit Kalita

আশাকৰো তোমালোক ফিটিং হৈ আছা (Assamese jokes series)

মৰমৰ মইনাহঁত,
আজি মই তোমালোকক যিজন গাজাৰীৰ বিষয়ে কবলৈ ওলাইছো,তেওৰ কথা শুনাৰ পাছত তোমালোকৰ মন গৌৰৱত ফুলি উঠিব।
বাল্মিকীয়ে ৰামায়ণ লিখাৰ বহুদিনৰ আগৰ কথা, আচলতে তেতিয়া বাল্মিকীয়ে অ আ ক খ শিকিয়েই আছিল। সেই সময়তে বাল্মিকীৰ জ্যেষ্ঠ ভাতৃ লাল-মিকীয়ে ('লাল' টো কেপিটেল লেটাৰত) পৃথিৱীৰ প্ৰথমখন 'ভিতৰপকীয়া' মহাকাব্য "কামায়ন" লিখি উলিয়াইছিল। মহান পণ্ডিত লাল্মিকীয়ে এই খন গ্ৰন্থ বিক্ৰী কৰি অপাৰ ধন সম্পত্তি আৰ্জন কৰিছিল, কিন্তু পিছত তেও নিজৰ ভুল উপলব্ধি কৰে আৰু তাৰ প্ৰায়শ্চিত্ত কৰিবলৈ কঠোৰ সাধনাত মগ্ন হয়। জনশ্ৰুতি মতে তেওৰ সাধনা ইমানেই কঠোৰ আছিল যে, তেওৰ গাত চাল-ওকনি, চিকৰা আদিয়ে বাঁহ বান্ধিছিল। হাজাৰ বছৰ জোৰা সাধনাৰ পাছত তেও দিব্যজ্ঞান লাভ কৰে আৰু তেতিয়াৰ পৰাই তেও আগৰ বেয়া স্বভাৱ বিলাক এৰি এজন বিশ্বত্ৰাস ডকাইত হিচাপে জীৱন নিৰ্বাহ কৰিবলৈ লয়। তাৰ পছৰ পৰা তেও ৰাইজৰ মাজত ' হতচিৰি হতচিৰি দানৱাদিদানৱ দৈত্যবন্ধু ডাকু ৰিণ্টুকৰ সিং টোমাৰ বামানয়শাস্ত্ৰী' নামে পৰিচিত হয়। পিছত এল পি স্কুলৰ হে'ডচাৰে নামটো দীঘল হোৱাযেন দেখি তাক ছুটি কৰি শ্ৰী ৰিণ্টুমণি দত্ত কৰি দিয়ে।

মইনাহঁত, আজিলৈ এৰো, কাইলৈ তোমালোকে বিশ্বৰ সকলোতকৈ বিখ্যাত ভৱিষ্যতবাণী কৰোঁতা গাজাৰীজনৰ বিষয়ে পঢ়িবলৈ পাবা।

মৰমেৰে
তোমালোকৰ
হৃত্বিক ৰৌছন খুড়া।


~ Abhijit kalita

কাক পিটিম কোৱাচোন?

কনজুচ চেংমাৰ পুতেকৰ চিঞৰ-বাখৰ শুনি চুবুৰীয়া অৰুনদা আহিল|

অৰুণ: কি হে চেংদা, ইয়াক কেলে পিটিছে?
চেং: নক’বা হে ইহঁতে মোৰ টকাবোৰ বৰ্বাদ কৰিহে এৰিব|

অৰুণ: কি হ’ল কওকচোন|
চেং: এই মূৰ্খটোক কৈছিলো| চিৰিৰে খোজ কাঢ়িলে মাজত এটা চিৰি এৰিবি| তেতিয়া চেন্দেলজোৰে কষ্ট নাপায়| আজি
সি একেকোবে দুটা চিৰি এৰি খোজ কাঢ়ি পেণ্টটো ফালিলে| ইয়াক নিপিটি কাক পিটিম কোৱাচোন?


অৰুণ: মই যাওঁ দিয়ক ঘৰত ঢেৰ কাম আছে...........

Shasanka Medhi @Assamese Jokes

কৌতুক এটা শুনোৱা চোন

ইণ্টাৰভিউৱাৰ: তোমাৰ হবি কি কি?
মেধাই: মই মানুহক হঁহুৱাই ভাল পাওঁ

ইণ্টাৰভিউৱাৰ: দুটামান কৌতুক শুনোৱা চোন...
মেধাই: ছাৰ বায়ো-ডাটাখন চোন আপোনাৰ সন্মুখতে আছে!


ইণ্টাৰভিউৱাৰ: হে হে হে! হা হা হা! খেক খেক খেক................


- Shasanka Medhi

অলম’ষ্ট পি.কে.ৰ অসমীয়া ৰিমেক আউ....

“ছেণ্টু দা হাফপেণ্ট এণ্ড চৰ পে গামোছা” নামৰ এলিয়েন প্ৰাণীটোৰ স্পেছশ্বিপখন ক্ৰেছ হ’ল, এণ্ড্ৰমিডা গেলেক্সীত, মাত্ৰ তিনি পোহৰ বছৰৰ আগৰ কথা। হাতীপটি গেলেক্সিৰ সৌৰজগত নামৰ চ’লাৰ চিষ্টেমটোত থকা পৃথিৱী নামৰ গ্ৰহটোৰ ভাদৈ পাঁচ-আলি নামৰ ঠাইখনৰ মধ্যাকৰ্ষণ শক্তি এণ্ড্ৰমিডাতকৈ ১০০ গুন বেছি হোৱাৰ বাবে, ভাদৈয়ে ছেণ্টুক আকৰ্ষণ কৰি নিজৰ ওচৰ পোৱালেহি, মানে সেই নংগা পুংগা দোষ্ট ৰূপত। শুনামতে তেখেত ভাদৈত অৱতৰণ কৰাৰ লগে লগে ইমান শক্তি উৎপন্ন হ’ল যে নেপকো নামৰ কোম্পানী এটাই সেই শক্তিৰে বিদ্যুৎ উৎপাদন কৰা আৰম্ভ কৰিলে।
অৱতৰণ কৰিয়েই ছেণ্টুৱে হিলি থকা গাড়ীৰ পৰা পকেট মাৰি পোৱা পইচাৰে তিনিপোৱা গাহৰি ফ্ৰাই আৰু দেৰবটল সাঁজ গলাধকৰণ কৰিলে আৰু ভৱিষ্যত কাৰ্যপন্থা চিন্তা কৰি শেষত টিভিত চিনেমা চাই টাইম পাছ কৰাৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণ কৰিলে। আৰু সেই চিনেমালব্ধ জ্ঞান তেওৰ ডিঙিত পিন্ধি থকা লকেট ৰিম’টটোৰে নিজৰ গ্ৰহলৈ প্ৰেৰণ কৰি থাকিল।

চাইনিজ চিনেমা চোৱাৰ পাছত
“ পৃথিৱীত মানুহে বাঁহ গছৰ ওপৰলৈকে জপিয়াব পাৰে, আৰু একে ভুকুতে পোন্ধৰ চপৰা ইটা ভাঙি দিব পাৰে। তেওলোকে বাঁহ কাঠিৰ দৰে খৰিকা দুদালেৰে পেলুৰ নিচিনা দীঘল বস্তু কিছুমান খাই আৰু মতা মাইকী সকলোৱে দীঘল চুলি আৰু মোচ ৰাখে, লিংলিঙিয়া। পৃথিৱীখন আজিকালিও ৰজা ৰাণী, কেৰাটে গুৰু আদি লোকেই চলাই থাকে। মাজে মাজে তেওলোকে এনেকুৱা কম্পিটিচন কৰে য’ত মানুহ মাৰি পেলোৱাও লিগেল।“

হলীউডৰ চিনেমা চোৱাৰ পাছত
:ওৱা কে%#×, পৃথিৱীৰ ৯০% মানুহেই দেখোন হয় চুপাৰ হিৰ', নহয় পাগল বিজ্ঞানী, নহয় ফাটাফাটি যাদুকৰ। দুই এটা নৰ্মেল মানুহ থাকিলেও, সেইকেইটাৰ কাম নাই, সিহঁত খালি এই ওপৰত কোৱাবোৰৰ পৰা হয় পলাই ফুৰে, নহয় সিঁহতৰ কৃপাতে জীয়াই থাকে। আৰু আমেৰিকাৰ ৰজাই যি মন যায় তাকে কৰিব পাৰে।

বলীউডৰ চিনেমা চোৱাৰ পাছত
“ আহা, বৰ ৰোমাণ্টিক দেই পৃথিৱীখন, পৃথিৱীৰ মানুহবোৰে দিনৰ দিনটো গান গাই থাকে, তথাপিও কোটি কোটি টকাৰ ঘটে। প্যাৰ কা দুচমন বাদ দি তেওলোকৰ জীৱনত কোনো সমস্যা নাই। পৃথিৱীৰ বেয়া মানুহ বিলাক আইডেণ্টিফাই কৰিবলে একো সমস্যা নাই, দাড়ি, মোচ আৰু চকুৰ চাৱনিতে গম পাই যোৱা যায়।আৰু লগতে................. সত্যৰ সদায় জয়।

চাউথ ইণ্ডিয়ান চিনেমা চোৱাৰ পাছত
“ আনলাইক আৱাৰ অউন প্লেনেট, পেটুৱা, চুলি পকা এণ্ড টপা পিপল আৰ ইনফেক্ট চেক্সী। ধুনীয়া ধুনীয়া ছোৱালী এওলোকৰ প্ৰেমত পৰে, তেওলোকক পতাবৰ কাৰণে সেই ছোৱালীবোৰে জলপ্ৰপাতত এখন মাত্ৰ বগা শাৰী পিন্ধি গান গাই, নাচে, অনেক কাৰচাজী কৰে। তেওলোকৰ শত্ৰুতা কৰা মানুহ বিলাকক থংগাৱল্লী বুলি কোৱা হয়। সেই ভাল মানুহ বিলাকে উৰিব পাৰে, একে ঘোচাই ৫০ টা মান মানুহ মাৰিব পাৰে, আৰু সেয়ে তেওলোকে শেষত গৈ থংগাৱল্লীক ধ্বংস কৰি দিয়ে।আকৌ সত্যৰ সদায় জয়।

বাংলা ছিনেমা চোৱাৰ পাছত
“ হে হে হে, কিনো কম, কিবা লোকৰ গা, লোকৰ গা লাগিছে দেখোন দেহাটো। পৃথিৱীত ভগৱান প্ৰদত্ত নিয়ম নচলে, ইয়াত ল’ৰাই ল’ৰাৰ লগত আৰু ছোৱালীয়ে ছোৱালীৰ লগতহে প্ৰেম কৰে। পৃথিৱীত মানুহ বিলাকে কি কাম, কিয় কৰে বুজা টান যদিও, তেওলোকক চাই থাকি ভালেই লাগে দিয়কচোন।

অসমীয়া চিনেমা চোৱাৰ পাছত
“ বৰ দুখ ঔ, পৃথিৱীত জীৱনটো বহুত দুখেৰে ভৰা। মই চুইচাইড কৰি মৰি যাও দেই দুখতে, বাই বাই ”


By Abhijit Kalita @Assamese Jokes